
We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
ათი ამერიკელიდან ცხრა მათგანს აქვს იმის შეხედულება, რომ ამერიკაში სიმდიდრის განაწილება უსამართლოდ არის მიმართული უმდიდრეს ადამიანთა ტოპ 10% -ის მიმართ. მათ მიაჩნიათ, რომ მდიდრები აკონტროლებენ ასჯერ მეტ სიმდიდრეს, ვიდრე ღარიბი ამერიკელები.
დააკვირდით, რა შეუძლია გააკეთოს ამ შეძლებულმა მდიდრებმა, რომ დანარჩენებს ჩვენგანს არ შეეძლოთ - ციხე ზომის სასახლეები, პირადი თვითმფრინავები, თუნდაც სისხლისსამართლებრივი დევნის ქვეშ აღმოჩნდეს - ეს აღქმა შეიძლება იყოს ზუსტი.
არასწორი.
ამ გრაფიკის მიხედვით, რომელიც ადგენს ინფორმაციას ისეთი წყაროებიდან, როგორებიცაა CNN, Mother Jones და Duke- ის უნივერსიტეტის ქცევითი ეკონომისტი დენ არიელი, რეალური მონაცემები აჩვენებს, თუ რამდენად გაუგებარია ჩვენი წარმოდგენები.
რეალობა ისაა, რომ ბოლო ოცდაათი წლის განმავლობაში შეერთებულმა შტატებმა ნახა თავისი ტოპ 10% მოცარფის სიმდიდრე, დაასახელა ისეთ ქვეყნებში, როგორებიცაა მოზამბიკი, ანგოლა და სვაზილენდი. ქვეყნები, რომლებიც აღმოჩნდნენ კოლონიალიზმის გამანადგურებელი ტირანიისაგან, სადაც რესურსების სიმდიდრე შედიოდა პრივილეგირებულ მცირეთა ხელში.
ამერიკელთა ტოპ 20% აკონტროლებს 54-ტრილიონი დოლარის ამერიკული ეკონომიკის 93% -ს. ამერიკელთა პირველი 1% აკონტროლებს მთლიანი მთლიანი შიდა პროდუქტის 40% -ს.
საბერძნეთსა და იტალიასაც კი, თავიანთი გაფუჭებული ეკონომიკებითა და გამანადგურებელი კორუფციით, უფრო მეტი თანაბარი ქონების განაწილება აქვთ.
ჰკითხეთ ამერიკელთა უმეტესობას, ფიქრობენ თუ არა, რომ ტოპ 10% -ს ჯიბეებს ათასობითჯერ მეტ ფულს უშვებენ, ვიდრე ღარიბები უფრო ძლიერ ქვეყანას ქმნის, ისინი არ ეთანხმებით.
მიუხედავად ამისა, კონგრესის მიღება, რომ გადასახადების განაკვეთი აღმავალია, თუნდაც 1% ყველაზე მდიდარ ამერიკელებზე, შეუძლებელი ჩანაფიქრია.
შესაძლოა, არსებობს რაღაც მათგანი, რაც უფრო ძლიერია, ვიდრე ხალხის ნება.